s.a.h. samer
home  |  non-proza
non-proza 25 04 2012 2
	ze dacht aan het bos waar ze zo vaak 's nachts alleen naar de sterren lag te staren en waar zij ooit naast hem lag en hij haar aan het lachen bracht als hij telkens weer rare woorden bedacht het bos waar zij zonder hem zoveel tijd had doorgebracht het bos waar hij haar had verkracht